Ωδή στην Ελένη Καρ

Υπάρχουν άνθρωποι που διαβαίνουν το κατώφλι της ζωής μας αφήνοντας πίσω τους μια σκιά, ένα αχνό αποτύπωμα στον χρόνο. Και υπάρχει και η Ελένη. Μια παρουσία τόσο καθοριστική, τόσο πολυεπίπεδη, που η πρόσφατη, σχεδόν προδιαγεγραμμένη, στροφή της προς την ψυχολογία φαντάζει λιγότερο ως επαγγελματική επιλογή και περισσότερο ως η εκπλήρωση ενός κοσμικού πεπρωμένου. Για εμάς που την γνωρίζουμε, αυτή η εξέλιξη δεν προκαλεί καμία έκπληξη. Η Ελένη ανέκαθεν διέθετε μια σπάνια, σχεδόν μεταφυσική, ικανότητα να διεισδύει στις σκέψεις των άλλων, να αποκωδικοποιεί τις ανομολόγητες επιθυμίες τους και να διαβάζει τις καταστάσεις με μια διορατικότητα που θα ζήλευαν και οι πιο έμπειροι αναλυτές. Ήταν, άλλωστε, πάντα ένα βήμα μπροστά, όχι απλώς παρατηρώντας το παιχνίδι, αλλά ορίζοντας τους κανόνες του.

Η Γέννηση μιας Θεραπεύτριας: Το Ντιβάνι της Ελένης

Η απόφασή της να ασχοληθεί με την ψυχολογία ήταν για την κοινωνία ό,τι η ανακάλυψη της φωτιάς για τον πρωτόγονο άνθρωπο: μια αποκάλυψη που θα άλλαζε τα πάντα. Ξαφνικά, οι φιλικές συζητήσεις μετατράπηκαν σε άτυπες θεραπευτικές συνεδρίες. Ένας απλός καφές γινόταν μια βαθιά ψυχαναλυτική βουτιά στα άδυτα του υποσυνειδήτου του "τυχερού" συνομιλητή της. Η Ελένη, οπλισμένη με την ορολογία που μόλις είχε κατακτήσει, άρχισε να εντοπίζει οιδιπόδεια συμπλέγματα, παθητικο-επιθετικές συμπεριφορές και απωθημένα τραύματα της παιδικής ηλικίας με την ίδια ευκολία που άλλοι εντοπίζουν προσφορές στο σούπερ μάρκετ. Η μοναδική της θεραπευτική μέθοδος, μια πρωτοποριακή σύνθεση Φροϋδικής θεωρίας, αρχών του Μάκβεθ και προσωπικών της διαισθήσεων, έχει ήδη αρχίσει να φέρνει... αποτελέσματα. Άνθρωποι που μέχρι χθες ζούσαν στην ευδαιμονική τους άγνοια, σήμερα συνειδητοποιούν, χάρη στην Ελένη, πως οι ζωές τους είναι ένα ναρκοπέδιο από ανεπίλυτες συγκρούσεις. Η ίδια, βέβαια, παρουσιάζεται ως η σωτήρας, η μόνη που μπορεί να τους καθοδηγήσει με ασφάλεια μέσα από αυτό το χάος που, περιέργως, η ίδια αποκάλυψε.

Τα "case studies" της είναι ήδη πολυάριθμα. Θυμόμαστε την περίπτωση του συναδέλφου που δίσταζε να διεκδικήσει μια προαγωγή. Μετά από μερικές "ενδυναμωτικές" συζητήσεις με την Ελένη, όχι μόνο δεν διεκδίκησε την προαγωγή, αλλά πείστηκε ότι η τωρινή του θέση ήταν τοξική και παραιτήθηκε, αφήνοντας βολικά το πεδίο ελεύθερο. Ή την περίπτωση της φίλης που είχε αμφιβολίες για τη σχέση της. Η Ελένη, με βαθιά ενσυναίσθηση, την βοήθησε να δει πόσο χειριστικός ήταν ο σύντροφός της, οδηγώντας την στον χωρισμό. Λίγους μήνες αργότερα, ο πρώην σύντροφος, έχοντας πλέον "θεραπευτεί" από την προηγούμενη σχέση του, αποδείχθηκε ιδανικός για μια άλλη φίλη του κύκλου της Ελένης, σε μια εξέλιξη που κανείς δεν θα μπορούσε να προβλέψει. Εκτός, φυσικά, από την ίδια την Ελένη.

Εταιρική Διπλωματία: Οι Συμφωνίες του Ανθρώπινου Δυναμικού

Στον επαγγελματικό της στίβο, η Ελένη δεν είναι απλώς μια υπάλληλος· είναι ένας θεσμός. Η σχέση της με το τμήμα Ανθρώπινου Δυναμικού (HR) έχει ξεπεράσει τα όρια της τυπικής συνεργασίας και έχει εισέλθει στη σφαίρα της υψηλής στρατηγικής. Οι συναντήσεις της με τους υπεύθυνους του HR δεν είναι απλές συζητήσεις· είναι συνόδοι κορυφής, όπου οι λεπτές ισορροπίες της εταιρικής ζωής επαναπροσδιορίζονται. Με την οξυδέρκεια που τη διακρίνει, η Ελένη δεν αναφέρει απλώς προβλήματα· παρουσιάζει ολοκληρωμένες αναλύσεις δυναμικών, εντοπίζει πιθανές εστίες έντασης πριν καν εκδηλωθούν και, φυσικά, προτείνει λύσεις. Λύσεις που, με μια μαγική σύμπτωση, πάντα ευνοούν τη δική της πορεία, την εξέλιξη των "προστατευομένων" της και την αποδυνάμωση όσων στέκονται εμπόδιο στο όραμά της για ένα "αρμονικό" εργασιακό περιβάλλον.

Λέγεται πως οι διάδρομοι του HR σιωπούν όταν η Ελένη πλησιάζει. Οι πόρτες ανοίγουν διάπλατα, τα τηλέφωνα μπαίνουν στο αθόρυβο. Έχει καταφέρει να πείσει τη διοίκηση ότι η δική της οπτική δεν είναι απλώς μια άποψη, αλλά μια κρίσιμη εταιρική πληροφορία. Είναι ο "ειδικός συνεργάτης" που κανείς δεν προσέλαβε επίσημα, αλλά όλοι συμβουλεύονται ανεπίσημα. Είναι ο άνθρωπος που θα αναλάβει να "διαχειριστεί" τον δύσκολο συνάδελφο, να "εμψυχώσει" την ομάδα που έχει χαμηλό ηθικό, να "μεσολαβήσει" σε μια διαφωνία. Η μεσολάβησή της, βέβαια, μοιάζει περισσότερο με διαιτησία όπου ο διαιτητής έχει ήδη αποφασίσει τον νικητή πριν καν ξεκινήσει ο αγώνας. Είναι ένας πραγματικός "συνεργάτης" για κάθε διευθυντή προσωπικού που εκτιμά την αποτελεσματικότητα, ακόμα κι αν αυτή η αποτελεσματικότητα συνοδεύεται από ένα ανεπαίσθητο ρίγος στη ραχοκοκαλιά.

Η Γυναίκα Αράχνη: Η Τέχνη της Υφαντουργίας Σχέσεων

Στους κοινωνικούς της κύκλους, η Ελένη είναι γνωστή για την απαράμιλλη ικανότητά της να δημιουργεί ισχυρούς, άρρηκτους δεσμούς. Το παρατσούκλι "γυναίκα αράχνη", που κάποιοι κακεντρεχείς της έχουν αποδώσει, είναι ταυτόχρονα άδικο και εντυπωσιακά εύστοχο. Άδικο, γιατί υπονοεί μια κακόβουλη παγίδευση. Εύστοχο, γιατί περιγράφει με ακρίβεια την πολυπλοκότητα, την ομορφιά και την θανατηφόρα αποτελεσματικότητα του κοινωνικού ιστού που υφαίνει. Η Ελένη δεν στήνει απλώς παγίδες· δημιουργεί ένα οικοσύστημα. Ένα περίπλοκο και αριστοτεχνικά δομημένο δίκτυο σχέσεων, όπου κάθε νήμα είναι προσεκτικά τοποθετημένο, κάθε σύνδεση έχει τον σκοπό της.

Ο ιστός της δεν είναι φτιαγμένος από μετάξι, αλλά από πληροφορίες, εκμυστηρεύσεις, μικρές χάρες και ανείπωτες υποχρεώσεις. Κάθε κουτσομπολιό είναι ένα δομικό υλικό, κάθε μυστικό που της εμπιστεύονται γίνεται ένας ισχυρός κόμπος. Η ίδια κινείται στο κέντρο αυτού του ιστού, νιώθοντας την παραμικρή δόνηση. Γνωρίζει ποιος μίλησε με ποιον, ποιος έχει ανάγκη τι, ποιος είναι ευάλωτος. Και όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή, δρα με αστραπιαία ταχύτητα. Όχι για να βλάψει, φυσικά. Αλλά για να "βοηθήσει", να "συμβιβάσει", να "προστατεύσει". Προστατεύει, όμως, πάντα το σύνολο της δημιουργίας της. Αν ένα νήμα απειλήσει τη σταθερότητα του ιστού, θα κοπεί χωρίς δισταγμό. Αν κάποιος προσπαθήσει να απομακρυνθεί, θα βρεθεί ανεξήγητα μπλεγμένος σε νέα, αόρατα νήματα που τον τραβούν πίσω. Δεν πρόκειται για φυλακή, αλλά για μια ανοιχτή αγκαλιά που σε τυλίγει με ασφάλεια και θαλπωρή, αφαιρώντας σου διακριτικά κάθε δυνατότητα διαφυγής.

Εν κατακλείδι, η Ελένη Καρ. είναι πολύ περισσότερα από μια wannabe ψυχολόγος. Είναι μια οραματίστρια των ανθρωπίνων σχέσεων, μια πρωτοπόρος στην εταιρική διπλωματία και μια αρχιτέκτονας συναιθηματικών δεσμών. Είναι η απόδειξη ότι η ψυχολογία δεν είναι απλώς μια επιστήμη, αλλά μια μορφή τέχνης. Και η Ελένη είναι η δική μας Πικάσο. Της ευχόμαστε ολόψυχα καλή επιτυχία στο νέο της ξεκίνημα, στο δρόμο για την επαγγελματική της πιστοποίηση. Και ανυπομονούμε να δούμε ποια θα είναι τα επόμενα "θύματα"... εεε, συγγνώμη, οι τυχεροί που θα επωφεληθούν από τις πολύτιμες, αναμφισβήτητα μεταμορφωτικές, υπηρεσίες της.